Ακολουθούν τρία άρθρα που εξετάζουν ζητήματα που ανέδειξε η πρόσφατη συγκυρία: Ο Νίκος Τριμικλινιώτης (Η Κυπριακή κοινωνία αντιμέτωπη με τη λύση: Πατριωτικοί λόγοι ή ταξικά συμφέροντα;) διερευνά, στον απόηχο των δημοψηφισμάτων για το Σχέδιο Ανάν, τις ελληνοκυπριακές κοινωνικές δυνάμεις και τα ταξικά συμφέροντα από τα οποία προκύπτει τόσο η πλειοψηφική τάση για διατήρηση του στάτους κβο στην Κύπρο, όσο και η στρατηγική της λύσης με βάση το Σχέδιο Ανάν. Ο Γιώργος Τσίπρας (Από την Οικουμενική Διακήρυξη του ΟΗΕ στη Σύμβαση της Ρώμης και το Ευρωσύνταγμα) σκιαγραφεί τη συρρίκνωση των κοινωνικών και πολιτικών δικαιωμάτων στις δυτικές καπιταλιστικές χώρες από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο μέχρι σήμερα, με έμφαση στο εγκριθέν από τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης «Ευρωπαϊκό Σύνταγμα». Στην αντισυνταγματικότητα της ευρωπαϊκής ενοποίησης και στο νεοφιλελεύθερο χαρακτήρα του «Ευρωπαϊκού Συντάγματος» αναφέρεται (με το δεύτερο άρθρο του στο παρόν τεύχος) και ο Νίκος Τριμικλινιώτης, ο οποίος στοχάζεται πάνω στις δυνατότητες της ευρωπαϊκής Αριστεράς να αντιπαρατεθεί στον νεοφιλελεύθερο συνταγματισμό.

Στη συνέχεια της ύλης του τεύχους δημοσιεύονται τέσσερα κείμενα παρέμβασης σε ζητήματα μαρξιστικής θεωρίας και φιλοσοφίας. Ο Λουί Αλτουσέρ αναφέρεται στον αστάθμητο χαρακτήρα της ιστορικής «συνάντησης» των κατόχων χρήματος και των προλεταρίων (που οδήγησε στην τελική εμπέδωση του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής), για να αντιπαραθέσει το υπόγειο ρεύμα του υλισμού της συνάντησης προς τον υλισμό της φιλοσοφικής ουσίας. Ο Warren Montag στοχάζεται πάνω στη δραστικότητα της φιλοσοφικής πρακτικής παίρνοντας ως σημείο αφετηρίας τον τρόπο με τον οποίο ο Αλτουσέρ διαβάζει την Ιστορία της Τρέλας του Μ. Φουκώ. Ο Παναγιώτης Σωτήρης παρουσιάζει το έργο του Αλαίν Μπαντιού, το οποίο παρέχει τη δυνατότητα ενός κριτικού αναστοχασμού του πεδίου της ηθικής, καθώς, σε ρήξη με τις κυρίαρχες απολογητικές προσεγγίσεις, διερευνά το ερώτημα μιας ηθικής πέραν του Κακού. Τέλος, ο Άκης Γαβριηλίδης (Γλώσσα, πλήθος, παραγωγή) θεμελιώνει την άποψη, μέσα από την παρουσίαση του βιβλίου του Γ. Η. Χάρη Η γλώσσα, τα λάθη και τα πάθη (2003), ότι η πραγμάτευση του σφάλματος, αποτελεί το κριτήριο για να διακρίνουμε μια υλιστική από μια ιδεαλιστική αντίληψη της ιδεολογίας.