... των Θέσεων, το Editorial, με τίτλο Ευάλωτη ζωή, πολιτική ρευστότητα, αντιστάσεις, αρχικά αναλύει τη ζοφερή εικόνα που διαμορφώθηκε στη χώρα τρεις μήνες μετά τις βουλευτικές εκλογές του 2023, με κύριο άξονα τις καταστροφικές πυρκαγιές και πλημύρες, που έκαναν φανερές τις διαχρονικές επιλογές του αστικού κράτους να υποτιμά την ασφάλεια της κοινωνίας, επιλέγοντας κυρίως έργα και δράσεις που αυξάνουν την κερδοφορία του κεφαλαίου. Στη συνέχεια, το Editorial σχολιάζει την εκλογή νέου επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ, επισημαίνοντας ότι η διαδικασία αυτή επικύρωσε με σαφή τρόπο την πολιτική γραμμή Τσίπρα των τελευταίων ετών, που στρέφεται διαρκώς δεξιότερα, με ζητούμενο να «εκφράσει» τον υποτιθέμενο «κεντρώο ψηφοφόρο». Τέλος, επιχειρείται μια συνοπτική αναφορά στις αντιστάσεις προς τις κυρίαρχες πολιτικές και τις πρωτοβουλίες αλληλεγγύης που αναπτύχθηκαν κατά την εξεταζόμενη περίοδο.
Η κύρια ύλη του παρόντος τεύχους περιλαμβάνει τέσσερις μελέτες κριτικής ανάγνωσης του έργου των Αντόνιο Γκράμσι, Λουί Αλτουσέρ και Μισέλ Φουκώ.
Ο Γιώργος Οικονομάκης, με το άρθρο του Ο πόλεμος θέσεων του Γκράμσι, διερευνά το ερώτημα αν η γκραμσιανή προβληματική της ηγεμονίας και του πολέμου θέσεων αντιστοιχεί σε μια ρεφορμιστική στρατηγική ή μπορεί να ενταχθεί σε μια στρατηγική επαναστατική.
Ο Παναγιώτης Σωτήρης, Αξιακή μορφή και υλισμός της συνάντησης, επερωτά το εάν μπορούμε να συνδυάσουμε τη θεωρία της αξιακής μορφής, όπως αυτή αναπτύσσεται από τον Μαρξ στο Κεφάλαιο, με αυτό που ο Λουί Αλτουσέρ περιέγραψε ως τον υλισμό της συνάντησης, με δεδομένη την αμφιθυμία του τελευταίου προς τις θεωρητικές επεξεργασίες του Μαρξ για την αξιακή μορφή.
Ο Γιώργος Φουρτούνης, Η μαρξική Darstellung ως μετωνυμία της σπινοζικής εμμένειας και το «θέατρο χωρίς συγγραφέα» στον Αλτουσέρ, αναλύει την αλτουσεριανή ερμηνεία κρίσιμων εννοιών του Μαρξ, και συμπεραίνει ότι ο σπινοζικός δομισμός του Αλτουσέρ διαμορφώνει το θεωρητικό πλαίσιο που μας επιτρέπει να στοχαστούμε τις «συνθήκες δυνατότητας» της πολιτικής και της ιστορίας.
Ο Μάριος Εμμανουηλίδης, Φουκώ, εμπειρία, εξέγερση, προσεγγίζει κριτικά τα Κείμενα για την Ιρανική Επανάσταση και το πολιτικό Ισλάμ των M. Foucault και M. Rodinson, υποστηρίζοντας ότι παρά την υπερτίμηση ή λανθασμένη ερμηνεία εκ μέρους του Φουκώ των προοπτικών της Ιρανικής Επανάστασης του 1979, η μέθοδος και η πολιτική ηθική με την οποία προσέγγισε αυτή την επανάσταση προσφέρουν χρήσιμες γνώσεις για την κατανόηση γενικά των εξεγέρσεων και επαναστάσεων .
Τέλος, ο Νίκος Τριμικλινιώτης, Η χαραυγή του Κομμουνιστικού Κόμματος Κύπρου κι εμείς, αναφέρεται στην ιστορία του πρώιμου κυπριακού κομμουνισμού, με αφορμή ένα σημαντικό βιβλίο που κυκλοφόρησε πρόσφατα.
«Θ.» 9.10.2023