Η ύλη του παρόντος τεύχους είναι αφιερωμένη σε ζητήματα πολιτικής στρατηγικής και θεωρίας της Αριστεράς.

Οι Γιάννης Μηλιός και Γιώργος Οικονομάκης, με το άρθρο τους Για τον ταξικό προσδιορισμό της εργατικής και της νέας μικροαστικής τάξης. Μια απάντηση, συστηματοποιούν και επεξηγούν περαιτέρω τις θέσεις που είχαν διατυπώσει στο τ. 99 των Θέσεων, και οι οποίες αποτέλεσαν αντικείμενο κριτικής σε ένα πρόσφατο τεύχος της Κομμουνιστικής Επιθεώρησης.

Ο Χρήστος Βαλλιάνος: Ποιος θυμάται την 10η Μαΐου 1981; (Σημειώσεις για τη γαλλική «αλλαγή») εξετάζει κριτικά την κυβερνητική εμπειρία της γαλλικής Αριστεράς στις αρχές της δεκαετίας του 1980, επιχειρώντας να αποτιμήσει τα όρια που θέτει στον προγραμματικό ορίζοντα της Αριστεράς η αστική κρατική δομή και εξουσία.

Στη συνέχεια της ύλης του τεύχους δημοσιεύουμε ορισμένα χαρακτηριστικά αποσπάσματα από το βιβλίο του Jacques Ranciere, Μίσος για τη δημοκρατία, στα οποία διερευνάται από ιστορική, θεωρητική και φιλοσοφική σκοπιά η έννοια της δημοκρατίας.

Ακολουθούν δύο κείμενα τα οποία, εκκινώντας από διαφορετικές θεωρητικές και ιδεολογικές αφετηρίες, επιχειρούν να αποτιμήσουν τη στρατηγική της Αριστεράς μέσα από την ιστορική εμπειρία (αφενός της γερμανικής Σοσιαλδημοκρατίας και αφετέρου του ελληνικού κομμουνιστικού κινήματος), δίνοντας και τα δύο βάρος σε συγκεκριμένες ερμηνείες των αναλύσεων του Γκράμσι: Δημήτρης Μπελαντής, Το εγχείρημα του «ειρηνικού δρόμου». Όψεις του αριστερού κυβερνητισμού στον 20ό αιώνα και Μιχάλης Π. Λυμπεράτος, Ιστορική ιδιοτυπία, ηγεμονία και αυτονομία των κινημάτων στον Γκράμσι: Μεθοδολογικοί άξονες για την προσέγγιση της ιστορίας του αριστερού κινήματος στην Ελλάδα.

Έπεται το άρθρο του Θανάση Αλεξίου, Η πολιτική οικονομία της διαπολιτισμικότητας, το οποίο επιχειρεί να επανασυνδέσει τον πολιτισμό με την κοινωνική δομή, ως απαραίτητη προϋπόθεση για να αποκτήσει η έννοια του πολιτισμού την ιστορικότητά της. Ακολούθως, ο Πέτρος Ψαρρέας: Καπιταλισμός, οικολογική κρίση, οικολογία και η οικοσοσιαλιστική προοπτική, ασκεί κριτική στις κυρίαρχες αστικές θεωρητικές προσεγγίσεις και πολιτικές αναφορικά με το ζήτημα της περιβαλλοντικής κρίσης, από τη σκοπιά της μαρξιστικής θεωρίας και του οικοσοσιαλισμού.

Η ύλη του τεύχους ολοκληρώνεται με το άρθρο του Ανέστη Ταρπάγκου, Το εργατικό δίκαιο σε απορρύθμιση, το οποίο παρουσιάζει κριτικά τη νεοφιλελεύθερη στρατηγική της «ευελιξίας και ασφάλειας».

12.10.08